Na stronie Krajowego Klubu Iluzjonistów, Jerzy Mecwaldowski – Caroni (członek Zarządu KKI), napisał o niej:

„Urodziła się w Warszawie (…), do której jej rodzice przywędrowali z dalekich Chin. W Pekinie pozostał dziadek – ceniony lekarz. Jej ojciec – choć podjął – nie ukończył studiów medycznych. Wplątany w wydarzenia I Wojny Światowej, znalazł się w Rosji aby po wielu perypetiach losowych trafić do Warszawy. Tu ożenił się z Polką… Z tego mariażu przyszło na świat pięcioro dzieci – czterech chłopców i dziewczynka. Rodzina Li-U-Fa utrzymywała bliskie kontakty z artystami cyrku i estrady. Wśród nich było wielu Chińczyków: ekwilibrystów, akrobatów, żonglerów i antypodystów. W tym gronie młoda dziewczyna czuła się doskonale i pod okiem prawdziwych mistrzów sztuki cyrkowej przygotowywała się do debiutu na arenie. Jej ulubionym nauczycielem był Chińczyk Sajgons. Tuż przed powstaniem warszawskim, grupa artystów związana z rodziną Li-U-Fa wybrała się na występy do Austrii. Panna Krystyna pozostała w Warszawie, bo na jej wyjazd nie zgodziła się jej rodzicielka. W czasie powstania, rodzina Li-U-Fa wyniosła się z Warszawy i po wielu miesiącach tułaczki dotarła do Wrocławia. W mieście, które w tym czasie było swoistą wieżą Babel, dom rodzinny Li-U -Fa, jak w minionych latach, zaczęli odwiedzać artyści różnych nacji. W przerwach wolnych od nauki w szkole, Krystyna pobierała u nich lekcje sztuki cyrkowej. W czasie wakacji pracowała z braćmi w numerze „Ekwilibrystyka chińska”. Pierwszą umowę o pracę podpisała w 1952 roku ze Zjednoczonymi Przedsiębiorstwami Rozrywkowymi po ukończeniu szkoły średniej. Rozpoczęła występy na arenie cyrkowej jako ekwilibrystka w zespole Polsko – Chińskim, pod kierownictwem Anastazego Brauna. A że szef był również iluzjonistą jej zainteresowania ukierunkowały się na tę niezwykłą sztukę. Po dwóch sezonach spędzonych pod namiotem cyrkowym, Krystyna Li-U-Fa (…) już samodzielnie zaczęła pracować na krajowych estradach. Jej specjalnością stał się numer ekwilibrystyczny i oczywiście pokazy iluzjonistyczne. Wiedzę na temat sztuki iluzji czerpała od prawdziwych mistrzów. Jednym z nich był Egipcjanin Gala-Gala, który przez pewien czas gościł w jej rodzinnym domu.
W latach 1955-56 z powodzeniem prowadziła zespół młodych akrobatów w Domu Oficera Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu i współpracowała z Zespołem Pieśni i Tańca Śląskiego Okręgu Wojskowego. W wędrówce po krajowych estradach swoje losy artystyczne związała z tak znanymi iluzjonistami, jak: Władysław Gajocha – Vladini z Krakowa, Konstanty Górski – Constanti i Andrzej Słowiński – Astralvi. W roku 1975 powróciła do rodzinnej Warszawy.
(…) W Karlovych Varach dwukrotnie została laureatką przeglądu konkursowego a w Sofii oprócz nagrody przyznano jej tytuł „miss magii”. Uwieńczeniem jej sukcesów estradowych były zaproszenia do jury Festiwali Sztuki Iluzji w Karlovych Varach. Związek Artystów Scen Polskich powołał ją (…) na członka Komisji Weryfikacyjnej dla Artystów Estradowych. Sama tytuł aktora estradowego w specjalizacji – iluzjonista, uzyskała (…) zdając egzamin przed Komisją Weryfikacyjną dla Aktorów Estradowych przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. Podczas 25 Kongresu Iluzjonistów Łódź 2003 wybrano ją członkiem Zarządu Krajowego Klubu Iluzjonistów. Krystyna Li-U-Fa dokonała wiele. (…)”
http://kki.org.pl/index.php?dzial_01=iluzjonisci&dzial_02=iluzjonisci_polscy&dzial_03=krystyna_li_u_fa

Odeszła skromna koleżanka, znakomita artystka.