Choć pierwszym, który zaprosił go do współpracy był ówczesny dyrektor Operetki Warszawskiej, Tadeusz Bursztynowicz, to jednak największy wpływ na rozkwit kariery muzycznej artysta zawdzięcza Władysławowi Szpilmanowi, dyrektorowi Polskiego Radia. Zaproszony przez niego na nagranie zaśpiewał utwór skomponowany przez Witolda Lutosławskiego, który, pod pseudonimem Dervid, napisał dziesiątki piosenek tanecznych, również dla Olgierda Buczka. Swoją barwą głosu i interpretacją walca „Warszawski dorożkach” oczarował słuchaczy. Parę lat później kilkukrotnie stanął na deskach opolskiego Festiwalu Piosenki, Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie śpiewając „Wieczorną fajkę”, czy estradach w NRD, ZSRR oraz Czechosłowacji.

Nagrał dziesiątki piosenek, które zyskały miano przebojów, a wśród nich, m.in.: „Za późno”, „Czy pani mieszka sama?”, „Nie trzeba słów”, „Mademoiselle”, „Księżyc nad Tahiti”, „Irena”, „Mój cały świat”, „Niedzielna Warszawa”, czy „Co nas obchodzi” w komedii Stanisława Barei „Mąż swojej żony”.

Odszedł długoletni członek ZASP, w 2013 roku odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Żegnaj niezapomniany „Warszawski dorożkarzu”…