Wcieliła się tam także w postaci: Hesi w „Moralności Pani Dulskiej” i Elwiry w „Don Juanie” Moliera, Lodoiski Cerisier w „Grze miłości i śmierci” Rollanda, Bidy, Panny i Racheli w „Żywocie Józefa” Reja, Martirio w „Domu Bernardy Alby” Lorki, Kasandry w „Akropolis” Wyspiańskiego i Jenny w „Śmierci komiwojażera” Millera, zahaczając też o Teatr Dramatyczny w Częstochowie, by zachwycić tamtejszą publiczność tytułową Beatrix Cenci w dramacie Słowackiego, czy w Teatrze Słowackiego w Krakowie przywdziewając kostium Josie Hogan w sztuce „Księżyc świeci nieszczęśliwym” O’Neila, Amalii Edelreich w „Zbójcach” Schillera, czy ponownie Elwiry w „Don Juanie” (zagra ją jeszcze raz w warszawskim Teatrze Powszechnym), swoje artystyczne losy związała ze stołecznymi scenami: Narodowym, Rozmaitości i najdłużej ze wspomnianym już Powszechnym.

U Adama Hanuszkiewicza była Rachelą w „Weselu” Wyspiańskiego, czy Julią w „Śmierci Dantona” Büchnera, u Jana Maciejowskiego Elżbietą w szekspirowskim „Ryszardzie III”, czy Celią w „Operze za trzy grosze” Brechta. Olga Lipińska zobaczyła w niej Horpynę w „Awansie” Redlińskiego, Andrzej Żarnecki Izydę w „Mizantropie” Moliera, Andrzej Strzelecki Koroboczkę w „Martwych duszach” Gogola, Piotr Cieślak Agaszę w „Marii” Babla, Zygmunt Hübner Łysą w sztuce „Z życie glist” Enquista, Mariusz Treliński Hekate w „Makbecie” Szekspira, zaś Izabela Cywińska Rebekę Nurse w „Czarownicach z Salem” Millera. Ostatnio do współpracy aktorkę zaprosiła, do Teatru Polonia i Och-Teatru, Krystyna Janda proponując „Grube ryby” Bałuckiego i postać Doroty oraz Nany w „Pocztówkach z Europy” McKeevera.

W dziesiątkach słuchowisk współpracowali z nią najwybitniejsi twórcy radiowi: Edward Płaczek, Jerzy Markuszewski, Juliusz Owidzki, Czesław Wołłejko, Zbigniew Kopalko, Janusz Kukuła, czy w ostatnich latach Jan Warenycia.

Na dużym ekranie pojawiała się często i choć nie były to role główne, czy pierwszoplanowe, to zawsze zauważalne a postaci wyraziste i z charakterem, jak choćby major Hanna Bösel ze „Stawki większej niż życie” Morgensterna/Konica, królowa Nikotris z „Faraona” Kawalerowicza, ciotka Kulwiecówna w „Potopie” Hoffmana, czy Strażniczka w „Przesłuchaniu” Bugajskiego.

Tak różnorodne role, wśród których: sędzina i profesor, dziedziczka i adwokat, żona, teściowa, matka i babcia, hrabina, pielęgniarka, czy wreszcie królowa, świadczą o szerokim aktorskim emploi. Postaci przez nią wykreowane były tak ciekawe, tak różne, ale łączyły je cechy wspólne – siła, moc i pewność siebie bohaterek.

Jej kunszt aktorski doceniło Jury V Festiwalu Sztuk Przyjemnych w Łodzi – wyróżniając nagrodą specjalną za rolę Ewy Lasockiej w przedstawieniu warszawskiego Teatru Powszechnego – „Żelazna konstrukcja” Wojtyszki. W tym samym roku, na XXXIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, występując ze swoim macierzystym teatrem, zdobyła II nagrodę aktorską za rolę Mammy w „Kalece z Inishmaan” McDonagha. Odznaczona została także Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Była członkinią ZASP od 1959 roku.